عرض سلام و ادب و احترام! بعد از دو ماه برگشتم و احساس میکنم که هیچ کاری رو نمیتونم انجام بدم و خاک تو سرم! روزهامم همینجوری میگذرههمش احساس میکنم چه زندگی کسالت باری دارم و افسرده ام و هیچ کار مفید و زاینده ای نمیکنم.اما حوصله انجام هیچ کاری رو هم ندارم! شب ها موقع خواب، وقتی توی تاریکی و سکوت دراز کشیدم زیر پتوی گرم و نرم و صدای نفس های منظم همسر رو از کنارم میشنوم؛ همونجور که زل زدم به سقف یهو یه چیزی از درونم شروع میکنه به جوشیدن! کلی انگیزه و هیجان و ایده میاد سراغم؛ اونقدر قویه این حس که میتونم همون موقع پاشم و دنیا رو متحول کنم! دلم میخواد از تک تک لحظه هام استفاده کنم اما.از فردا همون آش و همون کاسه.
ساعت خوابم خیلی زیاد و طولانی شده. تقریبا شبی هشت نه ساعت میخوابم و در کل روز هم بی نهایت حس کرختی و کمبود انرژی و خواب آلودگی دارم. دو روزه قرص جنسینگ میخورم و پیش روانپزشکم که برم؛ ازش میپرسم ممکنه اثر داروهام باشه؟ (نظر باباجانم اینه.)باورم نمیشه این من بودم که چهار پنج سال پیش ساعت پنج و نیم پا میشدم و لباس قشنگ میپوشیدم و آرایش میکردم و پیاده میرفتم نیم ساعت تا دم تاکسی ها و بعدم یونی و. نمیدونم به خاطر گذر زمانه یا افسردگی یا چه چیز دیگه ای.فقط غم گذشته چسبیده بهم وداره خفم میکنه.غم اینکه دیگه اون متین پرشور و نشاط سابق نیستم و هیچ دستاوردی هم ندارم.اینو همه هم میدونن و به روم میارن و گاهی هم نمیارن:(((
پروپوزالمو نوشتم و برای استاد فرستادم که منو سرتا پا قهوه ای کرد و گفت خاک تو سرت با این ایده هات! :///// منم دیگه کم رغبت شدم و خلاصه هنوز پروپوزالم در هواست!
برای تکمیل این مصیبت نامه؛ قیمت بنزین هم افزایش پیدا کرده و اینترنت همه جا به جز سایتای ایرانی قطعه و جوونای بیگناه دیگه ای کشته شدن و حالم از این جهنم به هم میخوره:((((
دلم میخواد پر انرژی باشم؛ برم یوگا (خانوم دکتر زد میگفت نیاز به خواب رو خیلی کم میکنه)، کتاب بخونم؛ شاد و پر انرژی باشم؛ دفاع کنم؛ شکرگزاری کنم و لاغر شم اما حالم خوش نیست برای شروع! حال هممون خوش نیست.جوونیمونو، عمرمونو گرفتن و باید با بدبختی پسش بگیریم! خدایا نگاهی کن به این سرزمین خشکسالی و دروغ!
یادم باشه دفعه بعد؛ از ماجرای صحبت با دوستم بگم؛ درباره مزیت کمتر کار کردن؛ درباره کتاب پنج صبح؛ درباره کره بادوم زمینی و ماست درست کردن و درباره چیزهای دیگه ای که امیدوارم مثبت باشن
بر من چه میگذرد که چنین بیهوده ام یا در باب افسردگی و گرانی
نزدیک شدن به ددلاین ها و اوج افسردگی و اهمال کاری و کمال گرایی
هم ,رو ,ای ,ساعت ,میکنه ,پنج ,دیگه ای ,خاک تو ,کاری رو ,هیچ کاری ,و هیچ
درباره این سایت